Rosja to zespół o gigantycznym potencjale, który w ciągu ostatnich siedmiu lat na wielkim turnieju nie wywalczył pozycji wyższej niż dziewiąta. Na igrzyska olimpijskie do Rio de Janeiro niegdysiejsza potęga nie pojechała w ogóle. W Katarze (2015) nasi sąsiedzi zajęli dziewiętnaste miejsce, a eliminacje do przyszłorocznych ME zaczęli od remisów ze Słowacją (31:31) i Czarnogórą (24:24).
Druga linia uzbrojona w Pavla Atmana, Sergieja Gorboka i Dmitrija Żytnikowa robi wrażenie. Doświadczeni, bramkostrzelni, z armatami w miejscu ramion. A przecież mają też z kim grać. Timur Dibirow to jeden z najefektowniejszych skrzydłowych w Europie, Dmitrij Kowalew błyszczał formą na dużych turniejach, a Michail Czipurin pamięta jeszcze mecz z Polską w ćwierćfinale mistrzostw świata z 2007 roku.
Rosjanie już rok temu do Polski przyjeżdżali jako kandydat do miana czarnego konia turnieju ME, a ich popisy zakończyły się na rozczarowaniem. We Francji może być podobnie, choć przed Sborną wciąż kluczowe mecze – z Polską i Brazylią. W pierwszych dwóch seriach spotkań Rosjanie pewnie pokonali Japonię i ulegli Norwegii.
Największe gwiazdy: Pavel Atman (Meszkow Brześć), Sergiej Gorbok (Pick Szeged), Timur Dibirow (Vardar Skopje)
Najwięcej meczów w kadrze: Michail Czipurin – 208
Najwięcej goli w kadrze: Timur Dibirov – 600
